জীৱন এখন নাটঘৰ ,কিন্তু এই নাট অভিনয়ো উপভোগৰ মাধ্যম হৈ পৰে যদিহে জীৱনটোক উপন্যাসৰ বুকুত জীয়াব পাৰি ।বুকু আৰু হৃদয়ত আঁচ পেলোৱা জীৱন্ত কাহিনী খুউব কম থাকে কিন্তু তাৰ ভিতৰত কিছুমানে জীৱনটোক নতুনকৈ জীয়াবলৈ সাহ দিয়ে । মণিকুন্তলা ভটাচাৰ্য , নাৰীৰ জীৱন্ত কাহিনীক উপন্যাসৰ ৰূপ দিয়া এগৰাকী নাম থকা লেখিকা । তেওঁৰ বহুতো গ্ৰন্থ যেনে: বৰদোৱানী , বাঁহী , সন্ধ্যা আদিৰ ভিতৰত নাৰীৰ জীৱনটোক ফুটাই পাঠকৰ মাজত তুলি ধৰা এখনি উপন্যাস হৈছে সন্ধ্যা ।
সন্ধ্যা ,এক জীৱন্ত নাৰী এই চৰিত্ৰটিয়ে জীৱনৰ ঘাত-প্ৰতিঘাট প্ৰত্যাহ্বানক নেওচিও কেনেকৈ নিজৰ কাৰণে জীয়াব পাৰি ,জীৱনটোৰ প্ৰতি যি মোহ তাক বৰ্ণনা কৰিছে। উপন্যাসখনিত সন্ধ্যা নামৰ নাৰী চৰিত্ৰটিৰ AIDS নামৰ ভয়াৱহ ৰোগটোৰ লগত যি যুঁজ তাক বৰ্ণনা কৰিছে। সন্ধ্যাৰ স্বামীৰ আন নাৰীৰ লগত অবৈধ সম্পর্কৰ পৰিণতিত তেওঁৰ দেহত ধৰা পৰা AIDS ৰোগটিয়ে সন্ধ্যাৰ সংসাৰ, সন্ধ্যাৰ জীৱন আনকি সন্ধ্যাৰ সন্তানটিক যি কলিতে মৰহাই পেলালে তাৰ ওপৰতে এই কাহিনীটি বৰ্ণনা কৰা হৈছে। দেহত এই ভয়ানক ৰোগটিৰ অৱস্থিতিৰ পিছতো, নিজৰ স্বামীৰ দ্বাৰা প্ৰতাৰিত হৈও, স্বামী তথা সন্তানক এই ৰোগটোৰ পৰা অকালতে হেৰুৱাই ও জীৱনটোকে সাৰথি কৰি নিতৌ নিজৰ লগত যুঁজি থকা সংগ্রামখিনি এই উপন্যাসখনিত পৰিস্ফূত হৈছে। এই উপন্যাসখনি প্ৰতিগৰাকী মৰহি যাবলৈ ধৰা নাৰীক নিজৰ জীৱনটোক কেৱল উশাহতে সীমাবদ্ধ নাৰাখি জীৱনৰ খাটাত থকা বাকীৰ হিচাপখিনি পূৰা কৰিবলৈ প্ৰেৰণা যোগাইছে।
ভাস্বতী বৰা
যোগাযোগ আৰু সাংবাদিকতা বিভাগ ,৩য় ষান্মাসিক
No comments:
Post a Comment