চাহ জনগোষ্ঠী আৰু কৰম পূজা

এটা জাতি যিয়ে আমাক অৰ্থনৈতিক দিশৰ লগতে সাংস্কৃতিক দিশত আগ ধৰি আহিছে । সেই চাহ জনগোষ্ঠীৰ এক পৰম্পৰাগত তথা জনপ্ৰিয় উৎসৱ-কৰম পূজা ইতিমধ্যেই আমি সকলোৱেই পৰিচিত। এই পূজা সমগ্ৰ ভাৰতবৰ্ষত বিভিন্ন অঞ্চলত ভিন্ন নামেৰে উদযাপন কৰা হয়, তাৰে ভিতৰত কেইখনমান হ'ল-বিহাৰ, ঝাৰখণ্ড, উৰিষ্যা, চত্তিশগড়, পশ্চিম বংগ, বাংলাদেশ। 

আমি সকলোৱেই অবগত যে "কৰম পূজা" মুখ্যতঃ কৃষিভিত্তিক পূজা  ইয়াৰ লগত চাহ জনগোষ্ঠীৰ লোক-বিশ্বাস -"কৰ্মই ধৰ্ম" জড়িত হৈ আছে। এই লোক-বিশাসৰ এক উল্লেখযোগ্য উদাহৰণ হিচাপে আমি উক্ত জনগোষ্ঠীটোৰ কথা আঁওৰাব পাৰো, কিয়নো এই জনগোষ্ঠীটোক যিদৰে বিভিন্ন অঞ্চলৰ পৰা বনোৱা হিচাপে অসমলৈ অনা হৈছিল সেই দিনাৰে পৰা এওঁলোকে নিঃস্বার্থ ভাৱে নিজৰ কৰ্তব্য পালন কৰি আহিছে। কৰম পূজাৰ আন এক বিশেষত্ব হৈছে- ই নাৰীকেন্দ্ৰিক  উৎসৱ । 

PC: Priya Orang

অসমত এই পূজা বছৰত তিনিবাৰ অৰ্থাৎ ভাদ মাহত "ৰাজ কৰম", আহিন মাহত "বুড়ী কৰম" আৰু  আঘোণ মাহত "জিতিয়া কৰম"  হিচাপে পালন কৰা হয়। ঠাই ভেদে এই পূজা তিনিদিন, পাচঁ দিন আৰু সাত দিন কৈ আয়োজন কৰা হয়, এই তিনিয়োটা পূজাৰ ভিতৰত "ৰাজ কৰম"  অন্যতম , এই পূজা অসমীয়া পবিত্ৰ ভাদ মাহৰ শুক্লা-একাদশী তিথিত উদযাপন কৰা হয়। ইতিমধ্যেই আমি অৱগত হ'লো ই নাৰীকেন্দ্ৰিক উৎসৱ গতিকে পুজাৰ প্ৰথম দিনৰে পৰা কুমাৰী ছোৱালীৰ (কৰমতী) দ্বাৰা বাহঁৰ পাচিত ওচৰৰ নৈ বা পুখুৰীৰ পাৰৰ পৰা বালি লৈ সেই বালিৰে ভৰা পাচিত বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ মাহ জাতীয় শষ্য যেনে- বুট মাহ, মগু মাহ, মাটি মাহ, ধান, বজৰা , সৰিয়হ আদি শষ্য সিচাঁ দিয়া হয়। নিৰ্দিষ্ট দিনলৈ এই শষ্যই গজালি মেলে এই অৱস্থাটোক "জাৱা" বোলা হয়।

 পূজাৰ সেই উক্ত দিনকেইটাত যিহেতুকে কুমাৰী ছোৱালী (কৰমতী)সকলে গোটেই পুজাখন চলাই সেই গতিকে অতি নিয়ম নীতিৰ মাজেৰে তেওঁলোকে পুজাৰ কৰনীয় কাম সমুহ কৰিব লগা হয়, পূজাৰ প্ৰথম দিনৰ পৰা আৰম্ভ কৰি শেষটো দিনলৈ কুমাৰী ছোৱালী (কৰমতী) সকলে নদীত গা ধুৱে ,উপবাসে, খালি ভৰিৰে তথা চুলি মেলি থাকি তেওঁলোকে নিজৰ নিজৰ গজালি মেলা শষ্য (জাৱা) ৰ পতিপালন কৰে । এই গোটেই পুজাৰ প্ৰক্ৰিয়াটো সুকলমে সম্পন্ন হবলৈ গাঁৱৰ বয়োজেষ্ঠ মহিলা (কৰমতী মাই)এগৰাকীক নেতৃত্ব বহন কৰিব দিয়া হয়। এই পূজাখন সকলোৱেই অতি ওলহ- মালহৰে উদযাপন কৰে , সন্ধিয়া ডেকাসবে ঢোল , তাল, মাদল, বাহীৰ চেওৱে চেওৱে ঝুমুৰ গীত গাই আৰু গাভৰুৱে সেই গীতৰ তালে তালে ঝুমুৰ নৃত্য কৰে , এই নৃত্যগীতৰ মাজেৰে ডেকা-গাভৰুৰ মনত প্ৰেম ভাৱ প্ৰকাশ পাই লগতে গাঁৱৰ বয়োজ্যেষ্ঠ লোক এজনে উৰে নিশা সকলোৰে আৰাধ্য দেৱতা কৰম দেৱতা (কৰ্মৰ দেৱতা)ৰ  মাহাত্ম্য তথা গুনানুকীৰ্তন ৰাইজক কাহিনী  ৰূপে বিভিন্ন অংগী-ভংগীৰে প্ৰদৰ্শন কৰে। 

এই পূজাৰ দ্বাৰা  শষ্যৰ উবৰ্ৰতা শক্তি বৃদ্ধিৰ লগতে সমাজৰ উৎকৰ্ষ সাধনৰ কামনা কৰা হয়। যিটো জাতিয়ে সম্পত্তি বুলিবলৈ কেৱল মাত্ৰ নিজৰ সংস্কৃতি বুকুত বান্ধি অসমলৈ আহিছিল সেই সংস্কৃতিয়ে আজি বিশ্ব দৰবাৰত নিজকে এক উল্লেখযোগ্য স্থান লাভ কৰিব লৈ সক্ষম হৈছে।

------------------x-------------------

 নাম - পূৰবী কোঁৱৰ, গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়

যোগাযোগ আৰু সাংবাদিকতা বিভাগ

ঐতিহাসিক জোনবিল মেলা

বাৰেৰহণীয়া অসমীয়া সংস্কৃতিৰ এক উৎকৃষ্ট নিদৰ্শন জোনবিল মেলা। যি মেলাই অতীতৰ পথেৰে বৰ্তমানলৈ বহন কৰি আহিছে সংস্কৃতিৰ এক অপূৰ্ব সৌন্দৰ্য্যতা। অসমৰ তিৱা জনগোষ্ঠীকে মুখ্য কৰি বিভিন্ন জাতি জনগোষ্ঠীৰ সমন্বয়ৰ এক উৎসৱ ঐতিহাসিক জোনবিল মেলা। বৈচিত্ৰময় অসমৰ মৰিগাঁও জিলাৰ জাগীৰোডৰ পৰা প্ৰায় তিনি কিলোমিটাৰ উত্তৰে অৱস্থিত ঐতিহাসিক "জোনবিল" নামৰ বিলখনৰ কাষৰ মুকলি পথাৰত প্ৰতি বছৰে এই মেলা অনুষ্ঠিত হয়। মাঘ মাহৰ দ্বিতীয় সপ্তাহ তথা মাঘ বিহুৰ উৰুকাৰ পাছৰ বৃহস্পতিবাৰৰ পৰা এই মেলা আৰম্ভ হয়। প্ৰায় তিনিদিন ধৰি এই মেলা চলি থাকে। সেই কেইটা দিন পাহাৰ-ভৈয়াম সকলো লোকে একেলগে আনন্দ উল্লাসৰ মাজেৰে এই মেলাত অংশগ্ৰহণ কৰে। এক নান্দনিক পৰিৱেশৰ মাজেৰে জোনবিলৰ চৌপাশ উজ্বলি উঠে। 

     

PC: Pinku Hanse

ঐতিহাসিক এই জোনবিল মেলা সৃষ্টিৰ সন্দৰ্ভত বহুজনৰ বহু মত প্ৰচলিত হৈ আহিছে। এটা সময়ত এই অসম মুলুকত বিভিন্ন ঠাইত পৃথক পৃথক জনগোষ্ঠীয় ৰজাই ৰাজত্ব কৰিছিল, যি ঠাইত যি জনগোষ্ঠীৰ জনসংখ্যা বেছি আছিল সেই ঠাইত সেই জনগোষ্ঠীৰ লোকেই মূলতঃ ৰাজ কৰিছিল। বহু জনশ্ৰুতিৰ মতে সেই ঠাইত তেতিয়া তিৱা সকলৰ গোভা ৰজাই ৰাজত্ব কৰিছিল সেয়েহে সেই ঠাইক গোভা ৰাজ্য বুলি কোৱা হৈছিল। আনুমানিক ১২০০ শতিকা মানত তিৱাসকলৰ প্ৰথমজন ৰজা সাধুকুমাৰে এই গোভাৰাজ্য প্ৰতিষ্ঠা কৰিছিল। পৰৱৰ্তী সময়ত বহুকেইজন ৰজাই সেই ৰাজ্যত ৰাজত্ব কৰে। মূলতঃ নগাওঁ, ৰহা, জাগীৰোড, মৰিগাঁও, পশ্চিম কাৰ্বি আংলং আদি ঠাই গোভাৰাজ্যৰ এক্তিয়াৰ আছিল। কোনো কোনো জনশ্ৰুতিৰ মতে, গোভা ৰাজ্যৰে ৰজা জোন সিঙৰ ৰাজ-অভিষেকৰ স্মৃতিত এই জোনবিল নাম ৰখা হয়।

 আকৌ বহু পণ্ডিতৰ মতে, গোভা ৰাজ্যৰ ৰজা পন্টেশ্বৰে এবাৰ ৰাণীৰ লগত নৌকা বিহাৰ কৰি নিজ ৰাজ্যলৈ ঘূৰি আহি থকাৰ সময়ত এখন বিল পাইছিল। সেই বিলৰ জলধাৰাত জোনৰ এক অপূৰ্ব প্ৰতিবিম্ব দেখা পাই ৰজা ৰাণী দুয়ো আনন্দত উৎফুল্লিত হৈ পৰিছিল। লগে লগে ৰজাৰ আদেশ মতে সেই বিলৰ নাম জোনবিল নামেৰে জনাজাত হ'ল। পাছত ৰজাৰ নিৰ্দেশত সেই বিলৰ পাৰত অনুষ্ঠিত হ'বলৈ ধৰিল ৰজা-প্ৰজাৰ মিলনৰ এক উৎসৱ মেলা। সেই মেলাই পাছলৈ প্ৰসিদ্ধ হৈ পৰিল 'জোনবিল মেলা' নামেৰে। আকৌ কোনো কোনোৰ মতে, এই বিলৰ আকৃতি দেখাত  কাঁচি জোনৰ দৰে হোৱাৰ বাবে বিলখনৰ নাম জোনবিল হোৱা বুলি জানিব পৰা যায়। আন কিছু প্ৰবাদৰ মতে, এসময়ত তিৱাসকলৰ গোভা ৰজা সকলে এই বিলৰ কাষত সমূহীয়া ন-খোৱা উৎসৱৰ আয়োজন কৰিছিল। আঘোণ-পুহত ধান খেতি চপোৱাৰ পাছত নতুন ধানৰ ভাত খাবলৈ তিৱা ৰাজপৰিয়ালৰ লোকসকলে জোনবিলৰ পাৰত একত্ৰিত হৈ তিৱা ধৰ্ম আৰু সাংস্কৃতিক পৰম্পৰাৰ ভেটিত নিৰ্দিষ্ট বলি বিধানেৰে তেওঁলোকৰ ইষ্ট দেৱতাক পূজা পাতল কৰি তেওঁলোকৰ পূৰ্ব পুৰুষক বিধিপূৰ্বক ন-ধানৰ অন্ন-ব্যঞ্জন, লাওপানী আদি অৰ্পণ কৰি পাছত সকলোৱে লগ লাগি আনন্দ-উল্লাসৰ মাজেৰে ভোজ ভাত খায়। তেনেদৰেই তিৱাসকলৰ এই গোভা ৰাজ্যৰ ন-খোৱা উৎসৱৰ নতুন ধাৰা ৰূপত জোনবিল মেলাৰ সৃষ্টি হ'ল।  

PC: R K Pator

    ইয়াৰ উপৰিও জোনবিল মেলাৰ সম্পৰ্কত এটা কাহিনী শুনিবলৈ পোৱা যায়, তিৱাসকলে যেতিয়া জয়ন্তীয়া ৰাজ্যৰ উত্তৰাঞ্চলত বাস কৰিছিল। তেতিয়া এটা পৰিয়ালত লাংবৰ আৰু লুংবুৰ নামেৰে দুটি সন্তানৰ জন্ম হৈছিল। লাংবৰ চিকাৰ প্ৰিয় আছিল। সেয়েহে প্ৰতিদিনে লাংবৰে চিকাৰ কৰিবলৈ বুলি পাহাৰৰ বিভিন্ন ঠাইলৈ গৈছিল। এদিন চিকাৰ কৰি ঘূৰি ফুৰোঁতে ক'ব নোৱাৰাকৈ লাংবৰ গৈ জয়ন্তীয়া ৰাজ্যৰ ৰাজধানী পালেগৈ। যাওঁতে বাটত জয়ন্তীয়া ৰজাৰ ৰাজকুঁৱৰী হিলালীয়ে লগৰীয়া সকলৰ সৈতে নদীত স্নান কৰি থকা দেখা পালে। হিলালীৰ ৰূপত লাংবৰ মোগ্ধ হৈ পৰে। তাৰ পাছত দুয়োৰে চাৰি চকুৰ মিলন হয়। লাহে লাহে দুয়ো প্ৰীতিৰ বান্ধোনত বান্ধ খাব ধৰে। এদিন সেই কথা জয়ন্তীয়া ৰজাৰ কাণত পৰাত খঙত অগ্নিশৰ্মা হৈ ৰজাই সেনাপতিৰ হতোৱাই লাংবৰক বন্দী কৰাই ৰাজসভালৈ আনে। ৰাজসভাৰ সিদ্ধান্ত মৰ্মে লাংবৰক মৃত্যুদণ্ড শাস্তিৰ ৰায় প্ৰদান কৰে। কিন্তু জীয়ৰী হিলালীৰ অশেষ কাকুতি মিনতিত জয়ন্তীয়া ৰজাই লাংবৰক বলি দিয়াৰ আদেশ  সলনি কৰি লাংবৰক হিলালীৰ সৈতে বিবাহ কৰাই ঘৰ-জোঁৱাই হিচাপে ৰখাৰ সিদ্ধান্ত গ্ৰহণ কৰে। পাছলৈ জয়ন্তীয়া ৰাজ্যৰ উত্তৰাঞ্চল লাংবৰক দান দিয়ে। গোভা নৈৰ পাৰত ৰাজদৰবাৰ বহুৱাই উত্তৰে কপিলী নদীলৈকে লাংবৰক ৰাজ্য পাতি দিয়ে। মাঘ বিহুৰ উৰুকাৰ সাতদিনৰ পাছত লাংবৰৰ ৰাজ অভিষেক পাতিলে আৰু সেই দিনটোৰ লগত সংগতি ৰাখিয়ে তেতিয়াৰ পৰা জোনবিল মেলা মাঘবিহুৰ সাতদিনৰ পাছৰ পৰা প্ৰতিবছৰে অনুষ্ঠিত কৰি আহিছে। 

  জোনবিল মেলাৰ সৃষ্টিক লৈ জনপ্ৰবাদ যিয়ে নাথাকক কিয়, কোনোটোৱেই নুই কৰিব নোৱাৰি যদিও এটা কথা সত্য যে গোভা ৰজাসকলেই এই মেলাৰ জন্মদাতা।

PC: Bipul Bordoloi

   জোনবিল মেলা অসমৰ জনগোষ্ঠীয় পৰম্পৰাৰ এক সমন্বয়ৰ উৎসৱ। বহু শতিকা যুগৰ আগতে মানুহৰ মাজত যি বিনিময় প্ৰথা প্ৰচলন আছিল, আধুনিক মানৱ সভ্যতাৰ মাজত হেৰাই যোৱা সেই প্ৰথা এই মেলাই ধৰি ৰাখি এক মনোৰম ঐতিহ্য বহন কৰি আহিছে। মানুহৰ মাজত জ্ঞান বুদ্ধি অহাৰ পাছত যেতিয়া প্ৰথম ব্যৱসায় বাণিজ্যৰ কথা আহিছিল তেতিয়া সেই ব্যৱসায় বাণিজ্য এই বিনিময় প্ৰথাৰ মাধ্যমৰে চলিছিল। ইয়ে আছিল 

ব্যৱসায় বাণিজ্যৰ প্ৰথম যুগান্তকাৰী পদক্ষেপ। যি সময়ত মুদ্ৰাৰ প্ৰচলন নাছিল তেতিয়া মানুহৰ মাজত সামগ্ৰীৰ সলনি সামগ্ৰীৰ এক বিনিময় চলিছিল। মানুহৰ মাজত তেতিয়া পণ্য সামগ্ৰীৰ ব্যৱহাৰো তেনেই সীমিত আছিল। মূলত খাদ্য, বস্ত্ৰ আৰু বাসস্থান এই তিনিটাই মানুহৰ জীৱন যাপনৰ মূল সমল আছিল। পাহাৰৰ লোকসকলে ভৈয়ামৰ সকলৰ মাজত কুকুৰাৰ সলনি পাৰ, আদা-হালধিৰ সলনি তামোল-পান, ধানৰ সলনি মাছ, ইত্যাদি ইত্যাদি ধৰণেৰে বিনিয়ম চলিছিল। কিন্তু ক্ৰমান্বয়ে মুদ্ৰাৰ প্ৰচলন হোৱাত সেই বিনিময় প্ৰথা মানৱ জাতিৰ পৰা লাহে লাহে আঁতৰি আহি বৰ্তমান বিলুপ্ত অৱস্থাত। কিন্তু অসমত এই পুৰণি সংস্কৃতি ধৰি ৰাখিছে ঐতিহাসিক জোনবিল মেলাই। মাঘ বিহুৰ উৰুকাৰ পাছৰ বৃহস্পতিবাৰৰ পৰা তিনি দিনলৈ এই মেলা অনুষ্ঠিত হয়। গোভা ৰাজ্যৰ এলেকাধীন পাহাৰৰ তিৱা, খাচি, জয়ন্তীয়া, কাৰ্বি জনগোষ্ঠীৰ লোকসকলে গোভা ৰজাৰ তলতীয়া ৰজা সকলৰ লগত তথা জনগোষ্ঠীসমূহৰ নিজ নিজ গাঁৱৰ 'লৰ' আৰু 'দলৈ' সকলৰ নেতৃত্বত তাত খেতি কৰা আলু, কচু, আদা, হালধি, তিল, জালুক, ডালচেনি, তেজপাত ইত্যাদি বিভিন্ন ধৰণৰ জনগোষ্ঠীয় খাদ্যসম্ভাৰ লগত লৈ মেলাত বিক্ৰী কৰিবলৈ আহে। ভৈয়ামৰ জনগোষ্ঠীয় লোকসকলে তৈয়াৰ কৰা চিৰা, পিঠা, চাউল, সান্দহ, মাছ আদি সামগ্ৰীৰ সৈতে বিনিময় কৰে। পাহাৰৰ লোকসকলে সেই তিনিদিন জোনবিলৰ পাৰতে অস্থায়ীভাৱে ধানখেৰেৰে  ঘৰ সাজি তাতে বাহৰ পাতি থাকে। ভৈয়ামৰ লোকসকলে পাহাৰৰ লোকসকলক তথা পাহাৰ-ভৈয়ামৰ পৰস্পৰে পৰস্পৰক 'মামা-মামী' বুলি সম্বোধন কৰে। পূৰ্বতে এই মেলা কেৱল মাত্ৰ বিনিময় প্ৰথাৰ মাজেৰে চলিছিল যদিও বৰ্তমান এই মেলাত টকা পইচাৰে এক ব্যৱসায় বাণিজ্য হয়। সকলো ধৰণৰ সামগ্ৰীয়ে এই মেলাত ভিৰ কৰে। নিত্য ব্যৱহাৰ্য্য সামগ্ৰীৰ পৰা আৰম্ভ কৰি অন্য সামগ্ৰীলৈকে এই মেলাত ক্ৰয়-বিক্ৰয় হয়। পৰম্পৰাৰ মাজেৰে এক আধুনিক বাণিজ্য মেলালৈ এই মেলাই গতি কৰিছে।

   

জোনবিল মেলা আৰম্ভণিৰ প্ৰথম দিনা গোভা ৰাজ্যৰ নীতি নিয়ম অনুসৰি গোভাৰজাৰ উপস্থিতিত তথা আদেশত পাহাৰ ভৈয়ামৰ সকলো লোকে জোনবিলত সমূহীয়া মাছমৰা কাৰ্য্যসূচীত ভাগ লয়। সেইদিনাৰ পৰাই জোনবিলত মাছ ধৰা পৰ্ব আনুষ্ঠানিকভাৱে সকলোৰে বাবে মুকলি হয়। সেই মাছেৰে সকলোৱে লগ লাগি প্ৰীতিৰ ভোজ ভাত খায়। ৰাতিলৈ জনগোষ্ঠীয় পৰম্পৰাগত গীত-নৃত্যৰ প্ৰদৰ্শন হয়। মেলাৰ দ্বিতীয়দিনা জোনবিল মেলাৰ যি মূল আকৰ্ষণ “মুদ্ৰাবিহীন বিনিময় প্ৰথা” সেই প্ৰথা আৰম্ভ হয়। বহু ঘন্টাজুৰি মেলাত মুদ্ৰাৰ প্ৰচলন বন্ধ হয়, কেৱল মাত্ৰ সামগ্ৰীৰ সলনি সামগ্ৰীৰ বিনিময় হয়। যি আদিম মানৱ সভ্যতাৰ এক সংস্কৃতি। শেষৰ দিনা মেলাত অস্থায়ীভাৱে নিৰ্মাণ কৰি ৰখা ৰাজদৰবাৰলৈ প্ৰাচীন পৰম্পৰাগত ৰীতি-নীতিৰে হাতীৰ পিঠিত উঠি গোভা ৰজাৰ আগমন ঘটে। ৰাজবিষয়া আৰু পাৰিষদবৰ্গৰে পৰিৱেষ্টিত হৈ ৰজাই ৰাজদৰবাৰ শুৱনি কৰে। ৰজাৰ আগত অসম, মণিপুৰ, মিজোৰাম, অৰুণাচল, নাগালেণ্ড, ছিকিম আদি উত্তৰ পূৰ্বাঞ্চলৰ জনেগাষ্ঠীয় কৃষ্টি সংস্কৃতি, গীত-নৃত্য ৰজাৰ আগত প্ৰদৰ্শন কৰে। লগতে এই ৰাজদৰবাৰতে গোভা ৰজাই প্ৰজা সকলৰ পৰা কৰ-কাটল সংগ্ৰহ কৰে।

    এই সকলোবিলাকৰ উপৰিও এই মেলাত পৰম্পৰাগত কুকুৰা যুঁজ, মৎস্য চিকাৰ লগতে বিভিন্ন সাংস্কৃতিক অনুষ্ঠানো অনুষ্ঠিত হয়। তিনিওটা দিন অতি বেছি আনন্দ-উল্লাসেৰে মুখৰিত হৈ পৰে মেলাৰ পৰিৱেশ। বৰ্তমান গোভা ৰাজ্যৰ ৰজা হিচাপে 'দীপসিং দেওৰজা' অধিষ্ঠিত হৈ আছে। তেওঁ সাত বছৰ বয়সতে ৰাজ-অভিষেকৰ জৰিয়তে ৰাজকাৰ্যৰ দায়িত্ব লাভ কৰিছিল। যোৱা কিছু বছৰ ধৰি এই মেলাতে অসম চৰকাৰ ফালৰ পৰা গোভা ৰজাক ৰাজভাট্ৰা প্ৰদান কৰি আহিছে। 

   এই মেলাখনৰ জৰিয়তে তিৱা জনগোষ্ঠীক বিশ্বৰ জনমানসত এক সুকীয়া ৰূপত দাঙি ধৰিছে। বহু বিদেশী পৰ্যটকেও এই মেলা চাবলৈ অহা দেখিবলৈ পোৱা যায়। ইয়াৰ জৰিয়তে বহুলোক অৰ্থনৈতিকভাৱেও যথেষ্ট লাভান্বিত হয়। আৰ্থিক, সামজিক, সাংস্কৃতিক আদি সকলো দিশৰে এক ঐক্য-সংহতি ধৰি ৰাখিছে এই জোনবিল মেলাই। যিয়ে অসমীয়া জাতিৰ বহুজাতিক সংস্কৃতিক শক্তিশালী কৰি সমৃদ্ধিশালী কৰি আহিছে। চুতীয়া, কছাৰী, আহোম, কোঁচ, গাৰু, ডফলা, মিছিং, তিৱা, কাৰ্বি, বড়ো, ডিমাছা, নগা আদি সকলোৰে মাজত ভাতৃত্বৰ এনাজৰীডাল মজবুত কৰি ৰখাত বিশেষ ভূমিকা গ্ৰহণ কৰি আহিছে। যি সাম্প্ৰতিক সময়ত অতিকৈ প্ৰয়োজনীয়। 

   জোনবিল মেলাৰ দিনকেইটা লোকে লোকাৰণ্য হৈ পৰে মেলাৰ চৌদিশ। অসমৰ লগতে উত্তৰ পূৰ্বাঞ্চলৰ আটাইকেইখন ৰাজ্যৰে লোকসকলে আহি ভিৰ কৰেহি। যাৰ ফলত এই মেলাখন এক সমন্বয়ৰ স্থলীলৈ পৰিণত হয়। বহুজনে কোনোদিনে নেদেখা এই পৰিৱেশ চাবলৈ আহে, বহুতে ব্যৱসায় বাণিজ্যৰ বাবে বহুজনে আকৌ ইয়াক এক পৰ্যটন থলী হিচাপে গণ্য কৰি পৰিভ্ৰমণ কৰিবলৈ আহে মেলাৰ দিনকেইটাতে। এনেদৰেই সকলোৰে মাজত সমন্বয় আৰু ভাতৃত্ববোধৰ সম্পৰ্ক ধৰি ৰাখি চলি আহিছে ইতিহাসে গৰকা এই ঐতিহাসিক জোনবিল মেলা।

- দিপাংকৰ গগৈ।

ছাত্ৰ, যোগাযোগ আৰু সাংবাদিকতা বিভাগ।

গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়।

তথ্য সূত্ৰ__ অসম ইয়েৰ বুক ২০২৩।

                  জনগণ বাৰ্তা(অনলাইন)। 

                  সাহিত্য ডট্ অৰ্গ (অনলাইন)। 

ফটো__ অনলাইন।

কাপলা বিল

অসমৰ বৰপেটা জিলাত অৱস্থিত কাপলা বিল বৈচিত্ৰময় উদ্ভিদ আৰু প্ৰাণীজগতৰ সৈতে জড়িত এক উল্লেখযোগ্য প্ৰাকৃতিক সম্পদ।  বিলবোৰ সাধাৰণতে বৰষুণৰ পানী, মাটিৰ স্বাভাৱিক খাদৰ কাৰণে সৃষ্টি হয় । কাপলা বিলো তেনেকুৱা প্ৰাকৃতিকভাৱে গঠনযুক্ত এটা জলসম্ভাৰ। বিলটো মূলত স্থানীয় পৰিৱেশ, জলজ জীৱ-বৈচিত্র্য আৰু গাঁওবাসীৰ দৈনন্দিন জীৱনৰ সৈতে গভীৰভাৱে জড়িত। প্ৰায় ৯১ হেক্টৰ ভূমি সামৰি লোৱা ই এটা বহু বৰ্ষজীৱী জলাশয় ।  জলজ উদ্ভিদ আৰু চৰাইকে ধৰি চহকী জৈৱ বৈচিত্ৰ্যৰ বাবে জনাজাত এটা জলাশয়। বিলখনৰ নামাকৰণৰ ক্ষেত্ৰত কেইবাটাও প্ৰবাদ আছে । তাৰে ভিতৰত মূল প্ৰবাদটো হ'ল :- প্ৰাচীন এটা সময়ত মাধৱদেৱে গৌমুৰা সত্ৰত বাস কৰিছিল । আৰু ইয়াত থাকোতে মাধৱদেৱৰ মাতৃৰ বিয়োগ হৈছিল। মাধৱদেৱে  মাতৃৰ বিয়োগৰ খবৰটো বিলত নাওত থাকোতে পাইছিল আৰু খবৰটো পাই তেখেতে কপালত থপৰীয়াই থপৰীয়াই কান্দিচিল বাবেই বিলখনৰ নাম কাপলা বিল হ'ল বুলি প্ৰবাদ আছে । এই বিলখনৰ লগত সংলগ্ন আৰু দুখন বিল আছে :- শালমৰা বিল , বৰকণা বিল ।  কাপলা বিলে স্থানীয় অৰ্থনীতি আৰু পৰিবেশৰ ক্ষেত্ৰত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে । বছৰৰ বিভিন্ন ঋতুত কাপলা বিলৰ পানীৰ পৰিমাণ সলনি হয় । গ্ৰীষ্ম কালত ইয়াত পানীৰ পৰিমাণ উল্লেখযোগ্যভাৱে বৃদ্ধি পায়। আনহাতে শীতকালত পানী অলপ কমি যায় যদিও ই জলজ উদ্ভিদ আৰু মাছৰ বাবে উপযুক্ত বাসস্থান হিচাপে কাৰ্যকৰী হৈ থাকে । 

         বৰপেটা জিলাৰ সৰ্থেবাৰী ৰাজহ চক্ৰৰ অন্তৰ্গত বনিয়াকুছি-হালধিবাৰীৰ দক্ষিণ দিশত অৱস্থিত বিলখনত বিৰল কাঐ, মাগুৰ, চিংগী, সোল, পুঠি, খলিহানা, বৰালি আদি কেইবাটাও প্ৰজাতিৰ থলুৱা মাছৰ বাসস্থান। সমগ্ৰ অসমৰ বজাৰত এই মাছৰ চাহিদা ভাল। আৰু এই মাছবোৰ ৰাজ্যৰ অন্যান্য ঠাইলৈ প্ৰেৰণ কৰা হয়। । জানিব পৰা মতে বিলখনত বিভিন্ন ঠাইৰ পৰা পৰিভ্ৰমী চৰাইৰ আগমন হয়। সাধাৰণতে এই পৰিভ্ৰমী  চৰাইবোৰ শীত কালত অহা দেখা যায়। ৰাছিয়া, অষ্ট্ৰেলিয়া , উত্তৰ আমেৰিকা আদি বিভিন্ন ঠাইৰ পৰা আহি চৰাইবোৰ বিলখনত থাকে । ইয়াৰ ওপৰি স্থানীয় চৰাইবোৰেও এই বিলখনতে বাস কৰে । চৰাইবোৰ যেনে:- পানী কাউৰী,  শৰালি হাঁহ, শামুকভঙা , বগলী, ডাউক, দেও ৰাজহাঁহ , ঘিলা হাঁহ, কাকলা হাঁহ, বাদামী মুৰীয়া হাঁহ, কণামুছৰি , বৰঠুটিয়া মাছৰোকা , কুটুম চৰাই আদি বিভিন্ন চৰাইয়ে বাস কৰে । কৃষি আৰু পিতল ধাতু উদ্যোগৰ পিছত কাপলা বিল এই অঞ্চলৰ অৰ্থনীতিৰ এক প্ৰধান কাৰক আছিল । অর্থনৈতিকভাৱে কাপলা বিল স্থানীয় মানুহৰ জীৱিকাৰ সৈতে জড়িত। বহু পৰিয়াল মাছধৰা, জলজ উদ্ভিদ সংগ্ৰহ, পশুৰ বাবে খাদ্য , আৰু কৃষিকাৰ্য্যৰ বাবে এই বিলৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল । কিন্তু সময়ৰ লগে লগে এই বিল বিশেষ হ'ব ধৰিছে । অবিৰত বেদখল, পানীৰ সোঁত বন্ধ হৈ পৰা, বছৰ বছৰ ধৰি একেলগে মাছৰ মাৰাত্মক ৰোগ আৰু উন্নয়নৰ নামত হোৱা আড়ম্বৰপূৰ্ণ কাৰ্য্যকলাপে  বিলৰ অস্তিত্বৰ প্ৰতি ভাবুকি কঢ়িয়াই আনিছে। ইয়াৰ ওপৰি আক্ৰমণাত্মক অপতৃণৰ বৃদ্ধিৰ বাবে বিলৰ নিৰ্গমন স্থান বন্ধ হ'ব ধৰিছে, যিয়ে পানীৰ প্ৰবাহ আৰু পৰিৱেশ তন্ত্ৰৰ স্বাস্থ্যত প্ৰভাৱ পেলাইছে । এই পৰিস্থিতিয়ে দেখুৱাই যে কাপলা বিল সংৰক্ষণ কৰা এতিয়া অত্যাৱশ্যক । স্থানীয় লোকে অভিযোগ উত্থাপন কৰিছে যে চোৰাং চিকাৰীৰ বাবেও বিলৰ মাছবোৰ নিশেষ হব ধৰিছে । 

       কাপলা বিলৰ পৰিৱেশ তন্ত্ৰৰ বহনক্ষমতা আৰু স্থানীয় জনসাধাৰণৰ জীৱিকা নিশ্চিত কৰিবলৈ হ'লে ইয়াৰ ফলপ্ৰসূ ব্যৱস্থাপনা অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। সংৰক্ষণমূলক ব্যৱস্থা যেনে -  অবৈধ দখলদাৰী ৰোধ, মাছৰ প্ৰজনন সংৰক্ষণ, আৰু স্থানীয় লোকসকলক সচেতন কৰা লগতে অপতৃণ বৃদ্ধিৰ সমস্যাটো সমাধান কৰি পানীৰ প্ৰবাহ উন্নত কৰিলে বিলৰ স্বাস্থ্য পুনৰ ঘূৰাই অনাত সহায়ক হ’ব । পৰিৱেশগত অখণ্ডতা বজাই ৰাখি বিলখনক পৰ্যটন স্থলী হিচাপে গঢ়ি তুলিলে অঞ্চলটোৰ বাবে অৰ্থনৈতিক লাভৰ সৃষ্টি হ'ব ।কাপলা বিল কেৱল এটা জলাশয় নহয়,  ই হৈছে পৰিৱেশ, জনজীৱন, অৰ্থনীতি আৰু সাংস্কৃতিক সম্পদৰ এক গুৰুত্বপূর্ণ অংশ। এইধৰণৰ বিল সংৰক্ষণ কৰিলে ভৱিষ্যৎ প্ৰজন্মও প্ৰাকৃতিক সৌন্দৰ্যৰ লগতে সম্পদৰ সুবিধা ল'ব পাৰিব।

কুইন নাথ 

যোগাযোগ আৰু সাংবাদিকতা বিভাগ 

গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়

Exploring the Universe Through Science

On January 25, 2025, the Department of Physics at Gauhati University, along with the GU Observatory, organized an event called “Aligning Wanderers” at the University Observatory. The event, which started at 5:30 PM, aimed to offer students and faculty a chance to observe the night sky through advanced telescopes while addressing common myths about space.

Dr. Sanjeeb Kalita, Assistant Professor from the Department of Physics, along with his team, led the event. He began by welcoming the audience and requesting their cooperation for a successful program. Participants then observed four planets—Venus, Mars, Saturn, and Jupiter—through a Galilean telescope.

Despite dust, clouds, and smoke covering the sky over the past few days, students patiently waited to get a clear view of the planets. Seeing them with my own eyes was an incredible moment, something I had only read about before.

The Gauhati University Observatory, established in 1990, has been conducting planetary observation programs for several years. These programs aim to educate people through practical experiences and enhance their understanding of the planetary system.

During the event, Dr. Kalita delivered a talk on various topics, including:

The scale of the solar system

Copernicus’ contributions

The arrangement of planets

The celestial sphere

Planetary movements across the ecliptic

Observing Jupiter’s moons, Saturn’s rings, Mars’ red surface, and the phases of Venus was a mesmerizing experience. Even students from non-scientific backgrounds actively engaged in discussions, proving that science is for everyone.

The program featured two major components:

Sky Viewing – Observing planets through telescopes

Live Sky Simulation – Understanding planetary movement

For me, this event was a remarkable experience. The connection of planets with mythology and traditional beliefs made me even more curious to witness them firsthand. I am truly grateful to the organizers and especially to Dr. Bharati Bharali from the Department of Communication and Journalism for allowing us to be part of this inspiring event. 

-Bitopan Rajbongshi, MA 2nd Semester, DCJGU

My Sweet Experience of Stargazing on a Rare Evening

On the evening of January 25, 2025, I had the chance to witness a rare cosmic event—the Planetary Alignment—organized by the Department of Physics at Gauhati University in collaboration with the GU Observatory. The event turned out to be one of the most memorable experiences of my life.

The program began around 5:30 PM with a warm welcome from Dr. Sanjeeb Kalita and a team of enthusiastic PhD scholars. They explained the science behind planetary alignments in an engaging and easy-to-understand manner. I was fascinated right from the beginning, as it is not every day that one gets to learn about and witness such a rare astronomical event in such detail.

Then came the moment I was waiting for—looking through the Galilean telescope for the first time. It was a once-in-a-lifetime experience to see the planets lined up in the night sky. Watching them up close, perfectly aligned, felt surreal and reminded me that we are all part of something much bigger.

The event concluded in about an hour, but the experience will stay with me forever. It wasn’t just about the planets or the telescope—it was about witnessing the universe in a completely new way.

I am incredibly grateful to the Department of Physics for organizing this event. It was the perfect blend of learning, exploration, and sheer awe. As a student of Communication and Journalism, this experience reinforced the importance of curiosity and staying open to new fields of knowledge.

Sometimes, all it takes is a telescope and a rare cosmic event to change the way we see the universe—and life.

 -Mousam Sharma, MA 2nd Semester, Department of Communication and Journalism, GU

Witnessing the Planetary Parade

The night sky on January 25, 2025, offered a spectacular view as the planets aligned in an astronomical event known as the "Planetary Parade."

The Department of Physics at Gauhati University, in collaboration with the GU Observatory, organized an event called “Aligning Wanderers” at the University Observatory. The event, which began at 5:30 PM, aimed to provide a hands-on experience of observing celestial bodies through advanced telescopes while dispelling common myths about space. Hundreds of students and faculty members participated in the program, gaining both practical insights and theoretical knowledge of astronomical phenomena.

Led by Dr. Sanjeeb Kalita, Assistant Professor from the Department of Physics, and his team of research scholars, the event began with an introduction by Dr. Kalita, who encouraged cooperation to make the program successful. He pointed out Venus and Jupiter, which were visible to the naked eye. Later, through an operational Galilean telescope, the audience had the opportunity to observe Venus, Mars, Saturn, and Jupiter.

Standing in long queues, I was thrilled to witness these planets firsthand. However, I initially expected them to appear larger, but they looked like stars through the telescope. Despite disturbances caused by dust, clouds, and smoke over the past few days, attendees patiently waited for a clear view of the sky.

Dr. Kalita also delivered a lecture on various topics, including the scale of the solar system, Copernicus’ contributions, planetary alignment, the celestial sphere, and planetary movements across the ecliptic. He emphasized that the internet is often filled with misleading images of planetary alignments, which are not scientifically accurate.

Observing Jupiter’s moons, Saturn’s rings, Mars’ red surface, and the phases of Venus was an awe-inspiring experience. Even students from non-scientific backgrounds were deeply engaged, proving that science is universal and accessible to all.

At the end of the event, we had another opportunity to observe the planets through a standard telescope. It was a truly enriching experience, challenging many myths associated with celestial bodies. I would like to express my sincere gratitude to the organizers and especially to Dr. Bharati Bharali from the Department of Communication and Journalism for providing us with this wonderful learning opportunity.

-Joyshree Saikia, MA 2nd Semester, DCJGU

Exploring the Universe Through Science

The Department of Physics at Gauhati University, along with the GU Observatory, organized an event called "Aligning Wanderers" on January 25, 2025, at the university observatory. The event started at 5:30 PM and aimed to give students and faculty a chance to observe the night sky through advanced telescopes and clear up common myths about space. Hundreds of students and faculty members attended the event, where they not only got to see different celestial bodies but also learned the basics of astronomy.

Dr. Sanjeeb Kalita, an assistant professor from the Department of Physics, led the event along with his team. He welcomed the audience and asked everyone to cooperate to make the program a success. Using a powerful Galilean telescope, the audience got a chance to view four planets—Venus, Mars, Saturn, and Jupiter. Despite the sky being cloudy and dusty for the past few days, students patiently waited in long lines, eager to catch a clear view of the planets. Seeing them with my own eyes was an incredible experience, something I had only read about before.

The Gauhati University Observatory, established in 1990, has been organizing such observation programs for several years. These events aim to educate people through practical experiences and explain how the planetary system works.

During the event, Dr. Kalita gave a talk about various topics such as the scale of the solar system, the contributions of Copernicus, the arrangement of planets, the celestial sphere, planetary movements, and more.

Seeing Jupiter's moons, Saturn's rings, Mars' red surface, and the phases of Venus fascinated everyone. Even students from non-science backgrounds showed great interest, proving that science is for everyone. The event included two main activities: observing the planets through telescopes and a live sky simulation session.

Personally, it was an amazing experience to see the planets that I had only heard myths about before. The connection of these planets with mythology and traditional beliefs made me even more curious to witness them myself. I am truly grateful to the organizers and especially to Dr. Bharati Bharali from the Department of Communication and Journalism for giving us the opportunity to attend such an enlightening event.

-Sudip Das, MA 2nd Semester, DCJGU

Witnessing the Universe Through Science

 The Department of Physics at Gauhati University, along with the GU Observatory, organized an event called "Aligning Wanderers" on January 25, 2025, at the university observatory. The event began at 5:30 PM and aimed to provide a clear view of the night sky using advanced telescopes while addressing common myths about space. Hundreds of students and faculty members attended the program, where they not only got to see different celestial bodies but also learned the basics of astronomy.

The event was led by Dr. Sanjeeb Kalita, an assistant professor from the Department of Physics, and his team. Dr. Kalita welcomed the audience and encouraged active participation to make the event a success. Using a powerful Galilean telescope, the audience had the opportunity to observe four planets—Venus, Mars, Saturn, and Jupiter. After standing in long queues, it was truly an unforgettable experience for me to see the planets I had only read about in books. Despite the sky being cloudy and filled with dust and smoke over the past few days, students waited patiently and eagerly for a clear view of the planets.

The Gauhati University Observatory was established in 1990 and has been organizing such observation programs for several years. The main goal of these programs is to educate people through practical experiences and help them understand how the planetary system works.

Dr. Kalita also delivered a talk on various topics, including the scale of the solar system, the contributions of Copernicus, the arrangement of planets, the celestial sphere, planetary movements, and more.

Jupiter’s moons, Saturn’s rings, Mars’ red surface, and the phases of Venus have always fascinated those interested in astronomy and astrophysics. It was inspiring to see students from non-science backgrounds also taking a keen interest, proving that science is for everyone and is present in every aspect of life. The event featured two main activities: observing planets through telescopes and a live sky simulation session.

For me, it was a wonderful experience to see planets that have long been surrounded by myths and beliefs. Their deep connection to mythology and traditional stories made me even more curious to witness them with my own eyes. I am truly grateful to the organizers and especially to Dr. Bharati Bharali from the Department of Communication and Journalism for giving us the opportunity to be part of such an enlightening event.

-Shayan Dey, 2nd Semester, Department of Communication and Journalism, GU

Aligning Wanderers: Exploring the Cosmos at Gauhati University

On January 25, 2025, the Department of Physics at Gauhati University, in collaboration with the GU Observatory, hosted an enthralling event called "Aligning Wanderers." The program, which commenced at 5:30 PM, aimed to debunk myths and observe celestial bodies using cutting-edge telescopes. Under the guidance of Dr. Sanjeeb Kalita, Assistant Professor of Physics, and his team, the event offered a unique opportunity for hundreds of students and faculty members to witness the wonders of the universe.

The audience was treated to a mesmerizing view of four planets—Venus, Mars, Saturn, and Jupiter—through an operational Galilean telescope. Despite minor disturbances caused by dust, clouds, and smoke, the attendees eagerly waited for a clear view of the sky, showcasing their patience and enthusiasm.

Established in 1990, the Gauhati University Observatory has been conducting planetary observation programs to educate people about the workings of the solar system. Dr. Kalita delivered an insightful lecture, discussing topics such as the scale of the solar system, Copernicus' contributions, planetary orientation, and celestial mechanics.

The event featured two key components: sky viewing and a live sky simulation. This experience was truly captivating, allowing me to witness planets that are often shrouded in myth. The event's organizers and Dr. Bharati Bharali from the Department of Communication and Journalism deserve special thanks for providing this opportunity.

Prabal Jyoti Sarma
4th Semester,
DCJGU

বড়ো সাহিত্যলৈ মিছনেৰীসকলৰ অৱদান

অসমৰ বড়ো লোকসকলৰ মাজত খ্ৰীষ্টিয়ান মিছনেৰীসকলে ধৰ্ম প্ৰচাৰৰ মাজেৰে শৈক্ষিক,ভাষিক তথা সাংস্কৃতিক আদি দিশত বিভিন্ন অৱদান আগবঢ়াই গৈছে।মৌখিক পৰম্পৰাগত বড়ো ভাষা সাহিত্যক মিছনেৰীসকলে পোনপ্ৰথমে লিখিত ৰূপ প্ৰদান কৰে।মিছনেৰীসকলে বড়ো ভাষাৰ ব্যাকৰণ ৰচনা অভিধান প্ৰণয়ন আৰু বড়ো সমাজত প্ৰচলিত লোকসাহিত্যৰ সংগ্ৰহ তথা প্ৰকাশৰ যোগেদি বড়ো ভাষাক লিখিত ৰূপত প্ৰতিষ্ঠা কৰে।বড়ো ভাষাৰ প্ৰথমখন ব্যাকৰণ হ'ল ৰেভাৰেণ্ড চিডনি এণ্ডেলৰ "এন আউটলাইন গ্ৰামাৰ অৱ কছাৰী লেংগুৱেজ"। এই ব্যাকৰণখনৰ যোগেদিয়েই বড়ো ভাষাই লিখিত ৰূপ লাভ কৰে।বড়ো সাহিত্যৰ সংগ্ৰহ তথা প্ৰকাশৰ বাবে আগবাঢ়ি অহা প্ৰথমগৰাকী খ্ৰীষ্টিয়ান মিছনেৰী হ'ল জে বি এণ্ডাৰছন।বড়ো লোকসাহিত্যলৈ খ্ৰীষ্টিয়ান মিছনেৰীসকলে আগবঢ়োৱা আন এটা লেখত লবলগীয়া অৱদান হ'ল ৰেভাৰেণ্ড চিডনি এণ্ডেলৰ ১৯১১ চনত প্ৰকাশ হোৱা "দ্য কছাৰী"।ঐতিহাস দিশৰ পৰা তেওঁৰ এই গ্ৰন্থখনৰ বিশেষ মূল্য আছে কাৰণ গ্ৰন্থখনৰ মূল বিষয়বস্তু হৈছে বড়ো জাতিৰ ইতিহাস। ইয়াৰ লগতে খ্ৰীষ্টিয়ান মিছনেৰীসকলৰ প্ৰচেষ্টাত প্ৰথমখন পঢ়াশালীয় "কছাৰী ৰিডাৰ" বড়ো ভাষাত প্ৰণয়ন হয়।এনেদৰেই বড়ো লোকসাহিত্যলৈ খ্ৰীষ্টিয়ান মিছনেৰীসকলে এক মূল অৱদান আগবঢ়াই গৈছে।

দ্ৰিতীপ বৰ্মন 

তৃতীয় ষান্মাসিক

যোগাযোগ আৰু সাংবাদিকতা বিভাগ

ভূটানত এভূমুকি

ভ্ৰমণে আমাক আনন্দ দিয়ে। অৱশ্যে মানুহৰ মনৰ অৱসাদ দূৰ কৰি নতুন উৎসাহ উদ্দীপনাৰে সজাই পৰাই তোলাৰ সমান্তৰালভাৱে ভ্ৰমণে মানুহৰ জ্ঞান আৰু অভিজ্ঞতাৰ ভঁৰালটোৱো বৰকৈ সমৃদ্ধ কৰে। কথাতে কয়, পঢ়ি শিকাতকৈ দেখি শিকাতো শ্ৰেয় আৰু উজু। নিজচকুৰে দেখি অথবা বাস্তৱ অভিজ্ঞতা লগত লৈ কামত আগবাঢ়িলে তাৰ স্মৃতি হেনো চিৰদিনলৈ থাকি যায়। সেই আপাহতে ব্যস্ত জীৱনৰ মাজতে অকণমান সুৰুঙা উলিয়াই লগৰ কেইজনীমানৰ সৈতে আমিও কৰবালৈ যাওঁ বুলি মন বান্ধিলোঁ। উদ্দেশ্য- বিদেশ ভ্ৰমণ। ক'তনো যাম, ক'ত থাকিম, কি খাম সকলো পৰিকল্পনা সামৰি আমি আমাৰ ভ্ৰমণৰ কাৰ্য্যসূচী আৰম্ভ কৰিলোঁ এইবাৰ দূর্গা পূজাৰ বন্ধতেই। মনে মিলা বন্ধু, তাতে আকৌ নতুন ঠাই এখন চোৱাৰ-দেখাৰ আনন্দ!  সেই স্ফূৰ্তিক ধৰি ৰাখি যোৱা ৩০ অক্টোবৰ তাৰিখে আমি , মানে মই আৰু বান্ধৱী কৰিমা, নীলা, ভাৰ্জিনা আৰু জানমণি জালুকবাৰীৰ পৰা প্ৰথমে ৰঙিয়া আৰু তাৰ পিছত তামুলপুৰৰ কৰিমাহঁতৰ ঘৰলৈ ৰাওনা হলোঁ। নতুন ঠাই নতুন মানুহ ।গাড়ীৰ পৰা নামিয়ে আমি পোনতে কৰিমাহঁতৰ ঘৰলৈ বুলি খোজ ললোঁ। কৰিমাহঁতৰ গাওঁখনৰ প্ৰায় ভাগ মানুহেই বড়ো সম্প্ৰদায়ৰ । প্ৰথমে আমি গৈয়ে গা পা ধুই বহুত আদৰৰে   খুড়ীয়ে বনাই ৰখা ভাত সাঁজ খাবলৈ গলোঁ। ভাতৰ পাতত বহি দেখিলোঁ নানা তৰহৰ বড়ো সম্প্ৰদায়ৰ খাদ্য সম্ভাৰ। ৰাতিটো তাতে কটাই পিছদিনা আমি যাবলৈ ওলালো ভূটানলৈ বুলি।

প্ৰায় ১০/১১ বজা মানত আমি তামুলপুৰ ভূটানৰ সীমাত উপস্থিত হৈছিলোঁ। অসম পাৰ হৈ ভূটানৰ সীমাত ভৰি দিয়াৰ লগে লগে আপ্লুত হৈ পৰিছিলো ভূটানৰ প্ৰাকৃতিক সৌন্দৰ্য্যত। ধুনীয়া চাফ-চিকুন ৰাস্তাটোৰে আগবাঢ়ি গৈ থাকোঁতে হঠাৎ চকুত পৰিল ভূটানৰ এটা বৌদ্ধ মঠ । লগে লগে গাড়ীৰ  পৰা নামি লৰাধপৰাকৈ নামি গলোঁ। তাত অলপ সময় কটাই আমি আকৌ আগবাঢ়ি গলোঁ ভুটানৰ একা বেঁকা বাটেৰে। ধুনীয়া ভূটানখনক গাড়ীৰ খিৰিকিৰে চাই চাই ইমানেই ভাল লাগিছিল যে নোকোৱাকৈ থাকিব নোৱাৰি। মাজে সৰু সৰু লৰা ছোৱালীবোৰ স্কুলৰ পৰা উভতি আহি থকা দেখি আটাইতকৈ ভাল লাগিল সিহঁতৰ স্কুল পোছাকযোৰ। ইমান ধুনীয়া পৰিপাতিকৈ পিন্ধি যোৱা সৰু সৰু লৰা ছোৱালীবোৰে ভূটানৰ সেই একা বেঁকা চাফ চিকুন ৰাস্তাটো যেন বেছি মোহনীয় কৰি তুলিছিল । ভূটানৰ সকলোতকৈ ভাল লগা আৰু এটা কাৰণ আছিল তাত বসবাস কৰা মানুহৰ সংখ্যা বহুত কম। পাহাৰৰ মাজে মাজে অৱস্থিত এটা দুটা ঘৰ দুখন এখন দোকান আৰু ধুনীয়া ধুনীয়া দলং বোৰ পাৰ পাৰ হৈ হৈ গৈ থাকোঁতে কেতিয়ানো দিনটো গুচি গল গমেই নাপালোঁ।

 এনেকে গোটেই দিনটো ভূটানৰ আশে পাশে ঘূৰি ফুৰি পেট পূজাৰ কৰাৰ মানসেৰে খাবলৈ গৈছলো। ভুটানৰ এটা ধুনীয়া পৰম্পৰাগত খাদ্য থূপকা খাই ঘৰলৈ বুলি ওভটিলোঁ। সচাকৈয়ে এই ভ্ৰমণে আমাক আপ্লুত কৰিলে, ভূটান দেশৰ সমাজ - সংস্কৃতিৰ বিষয়েও আমি এটা আভাষ পালোঁ।

 যুগস্মিতা দাস 

তৃতীয় সান্মষিক , যোগাযোগ আৰু সাংবাদিকতা বিভাগ ।